Kwestie dotyczące elektronicznego podpisu kwalifikowanego zostały uregulowane w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 910/2014 z dnia 23 lipca 2014 roku w sprawie identyfikacji elektronicznej i usług zaufania w odniesieniu do transakcji elektronicznych na rynku wewnętrznym, a następnie zaimplementowane do polskiego ustawodawstwa w postaci ustawy z dnia 5 września 2016 roku o usługach zaufania oraz identyfikacji elektronicznej (Dz.U.2021.1797).
Podpis kwalifikowany jest najsilniej zaawansowanym technologicznie rodzajem podpisu elektronicznego. Ten z kolei jest danymi zapisanymi w postaci elektronicznej dołączonych lub logicznie powiązanych z innymi danymi występującymi również w postaci elektronicznej. Łączne wykorzystanie obydwu typu danych stosowane jest przez osobę podpisującą jako podpis. Obok podpisu kwalifikowanego występują jeszcze: podpis zaawansowany oraz zwykły elektroniczny podpis.
Aby złożyć elektroniczny podpis kwalifikowany, konieczne jest posiadanie urządzenia kwalifikowanego działającego na podstawie certyfikatu kwalifikowanego, bądź oprogramowania – np. rozwiązania chmurowego. Zadaniem urządzenia jest zapewnienie poufności i ochrony danych przed sfałszowaniem. Rolą certyfikatu jest poświadczanie danych elektronicznych stanowiących uwierzytelnienie dla podpisu kwalifikowanego. Certyfikat dostępny jest u kwalifikowanych dostawców usług zaufanych.